12. Sama nga ang magbalantay sa karnero mangita sa iyang karnerong nawala, pangitaon ko usab ang akong mga karnero ug luwason ko sila gikan sa tanang dapit diin sila nahisalaag usa niana ka adlaw nga mangiob.
13. Kuhaon ko sila gikan sa kanasoran ug dad-on balik sa ilang nasod ug pakan-on ko sila diha sa kabukiran sa daplin sa mga tinubdan sa tubig ug sa mga kalungsoran ug kabalangayan sa Israel.
14. Pakan-on ko sila diha sa lunhawng mga sibsibanan sa kabukiran sa Israel ug manghigda sila didto.
15. Ako mismo maoy magbantay sa akong mga karnero ug papahulayon ko sila. Ako, ang Ginoong Dios maoy nagsulti niini.
16. “Pangitaon ko ang nawala, dad-on pagbalik ang nahisalaag, lakilakian ang napiang, lig-onon ang maluyahon, ug laglagon ko ang tambok ug kusgan. Unya angayon ko sila sa pagpakaon.”
17. Mahitungod kaninyo, akong panon, nag-ingon ang Ginoong Dios: “Hukman ko ang matag usa ug lainon ko ang mga karnero gikan sa mga kanding.
18. Dili pa ba igo alang kaninyo nga nakasibsib kamo sa maayong sibsibanan nga inyo mang gitamaktamakan ang ubang bahin niini? Giinom ninyo ang tin-awng tubig ug gilubog ninyo ang wala ninyo imna.
19. Pakan-on ba ninyo ang ubang mga karnero sa mga sagbot nga inyong gitunobtunoban ug paimnon sa tubig nga lubog?”
20. Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: “Lainon ko ang mga tambok nga karnero gikan sa mga karnerong niwang
21. kay inyo man lang ipangwakli ug sungagon ang mga luyahon hangtod nga magkatibulaag sila ngadto sa layo.
22. Luwason ko ang akong panon ug dili na sila panukbon sa mga ihalas nga mananap. Maghukom ako tali sa mga karnero.