17. Dili makatabang kaniya sa gubat ang Paraon pinaagi sa iyang kasundalohan kay ang mga taga-Babilonia maghimog mga bundo ug katkatanan aron pagpatay ug daghang mga tawo.
18. Tungod kay gisalikway man niya ang panumpa ug gilapas ang ilang kasabotan, dili siya makalingkawas.”
19. Ang Ginoong Dios nag-ingon, “Ako ang buhing Dios busa silotan ko siya sa iyang paglapas sa kasabotan nga iyang gipanumpaan sa akong ngalan.
20. Iladlad ko ang akong pukot aron pagdakop kaniya ug mabitik siya sa akong lit-ag. Dad-on ko siya sa Babilonia ug silotan siya didto tungod sa iyang pagbudhi kanako.
21. Ang labing maayo niyang mga sundalo mangamatay pinaagi sa gubat ug ang mahabilin magkatibulaag sa tanang dapit. Unya masayran ninyo nga ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
22. Nag-ingon ang Ginoong Dios, “Ako mismo magkuhag salingsing sa kinatumyang bahin sa sidro ug itanom ko kini sa kinahabugang bukid
23. sa Israel. Mananga kini ug mamunga ug mahimo kining matahom nga sidro. Magpuyo sa ilalom niini ang tanang matang sa mananap ug sa landong sa mga sanga magsalag ang mga langgam.
24. Ang tanang kakahoyan sa kaumahan masayod unya nga ako, ang Ginoo, maoy moputol sa habog nga kahoy ug mopataas sa mubo nga kahoy. Akoy mopalaya sa lunhawng kahoy ug mopalambo sa laya nga kahoy. Ako, ang Ginoo, nagsulti niini ug tumanon ko gayod kini.”