12. Ug ang Ginoo miingon kanako,
13. “Tawo, kon makasala kanako ang usa ka nasod tungod sa ilang pagbiya kanako, silotan ko kini ug kuhaon ang gisaligan nila sa ilang pagkaon ug padad-an ko silag gutom aron mangamatay ang mga tawo ug kahayopan.
14. Bisan pag nagpuyo uban kanila si Noe, si Danel ug si Job, kini ra silay maluwas tungod sa ilang pagkamatarong.” Ang Ginoong Dios maoy nagsulti niini.
15. “Kon patunghaon ko sa ilang nasod ang mga ihalas nga mananap aron molaglag niini ug mahimo kining kamingawan ug wala nay tawo nga moagi niini tungod sa mga mananap
16. ug bisan pag nagpuyo uban kanila kining maong tulo ka tawo, tungod kay ako Dios man nga buhi, kining tulo ka tawo dili makaluwas sa ilang mga anak kondili sa ilang kaugalingon lamang ug ang yuta mahimong kamingawan. Ang Ginoong Dios maoy nagsulti niini.
17. “O kon padad-an kog espada ang maong yuta ug moingon ako nga ipahabas ko sa espada ang nasod ug pamatyon ang mga tawo ug mga mananap
18. ug bisan pag nagpuyo uban kanila kining tulo ka tawo, tungod kay ako Dios man nga buhi, kining tulo ka tawo dili makaluwas sa ilang mga anak. Ang ilang kaugalingon mao ra gayoy maluwas.” Ang Ginoong Dios maoy nagsulti niini.
19. “O kon padad-an ko silag sakit ug tagbawon ko ang akong kaligutgot pinaagi sa pagpamatay sa mga tawo ug sa mga mananap
20. bisan pag nagpuyo uban kanila si Noe, si Daniel ug si Job, tungod kay ako buhi man nga Dios, kining tulo ka tawo dili makaluwas sa ilang mga anak. Mao ray maluwas ang ilang kaugalingon tungod sa ilang pagkamatarong.” Ang Ginoong Dios maoy nagsulti niini.
21. Kini ang gisulti sa Ginoong Dios: “Ipadala ko sa Jerusalem ang upat ko ka dagkong silot—ang gubat, gutom, bangis nga mga mananap ug sakit—nga molaglag sa mga tawo ug sa mga mananap.