33. Dihadiha nahitabo kini kang Nabucodonosor. Gihinginlan siya gikan sa katilingban ug mikaon na lang siyag sagbot sama sa baka. Adlaw-adlaw nahumod siya sa yamog ug nanag-as na ang iyang buhok daw balhibo sa agila ug ang iyang mga kuko maora nag kuko sa langgam.
34. Miingon ang hari, “Unya sa pagkatapos sa gitagal nga panahon, ako, si Nabucodonosor, mihangad sa langit ug mibalik kanako ang maayong pangisip. Gidayeg ug gipasidunggan ko ang Dios nga Labing Halangdon nga buhi hangtod sa hangtod.Ang iyang gingharian malungtaron,ug magpabilin gayod hangtod sa hangtod;
35. ang tanang nagpuyo sa yuta daw walay bili alang kaniya,ug gibuhat niya ang iyang kabubut-onngadto sa iyang mga binuhat nga atua sa langitug sa mga nagpuyo sa kalibotan;walay makapugong kaniya sa buot niyang buhatono may makapangutana kaniya sa iyang gibuhat.
36. “Sa paghibalik sa akong maayong pangisip, mibalik usab ang akong matahom ug gamhanang gingharian ug ang akong pagkahalangdon. Mibalik usab kanako ang akong mga magtatambag ug ang akong mga sinaligan ug naghari ako uban sa labaw pang kabantog.
37. Karon ako, si Nabucodonosor, nagdayeg ug nagpasidungog na sa Hari sa langit kay matarong ang tanan niyang buhat ug husto ang iyang mga paagi ug kadtong mga garboso iya gayong ipaubos.”