21. Ang mga dahon niini anindot tan-awon ug daghag bunga nga makaon sa tanan. Mipasilong niini ang mga mananap ug sa mga sanga niini magsalag ang mga langgam.
22. “Ikaw kini, O Kamahalan, nga mitubo ug miuswag. Ang imong pagkagamhanan misangko sa langit ug ang imong gingharian miabot sa tanang suok sa kalibotan.
23. Ang imong nakita usa ka magbalantay, usa ka balaang binuhat nga nanaog gikan sa langit ug nag-ingon, ‘Putla ug patya ang kahoy apan binlig tuod ang mga gamot ug bugkosi kinig bugkos nga puthaw ug bronsi diha sa lunhawng mga sagbot. Pasagdi nga mahumod kining tawhana sa yamog ug papuy-a siya tipon sa mga mananap hangtod nga molabay kaniya ang pito ka tuig.’
24. “Mao kini ang kahulogan, Kamahalan: Gimbut-an sa Dios nga Labing Halangdon
25. nga ikaw hinginlan gikan sa katilingban ug magpuyo ka tipon sa mga mananap. Magkaon kag sagbot sama sa baka ug mahumod ka sa yamog hangtod nga molabay kanimo ang pito ka tuig ug moila ka na nga ang Dios nga Labing Halangdon mao ang magbubuot sa gingharian sa mga tawo ug iya kining itugyan sa tawo nga iyang nahimut-an.
26. Ug ingon nga may mando nga binlag tuod ang gamot sa maong kahoy, ang imong gingharian mahibalik gayod kanimo sa panahon nga moila ka na nga ang pagbuot sa langit mao gayoy matuman.
27. Busa, Kamahalan, hinaot unta nga dawaton mo kining akong tambag kanimo: hinulsoli ang imong mga sala ug buhata ang matarong ug ipakita ang imong kaluoy ngadto sa mga dinaugdaog aron magmalinawon ka sulod sa taas nga panahon.”
28. Kining tanan nahitabo gayod kang Hari Nabucodonosor.
29. Tapos sa usa ka tuig samtang naglakawlakaw siya didto sa atop sa iyang palasyo sa Babilonia,
30. miingon siya, “Kini ang gamhanang Babilonia nga natukod pinaagi sa akong gahom aron mapadayag ang akong kadungganan ug kahalangdon.”
31. Wala pa gani siya makahumag sulti, may tingog na gikan sa langit nga nag-ingon: “Hari Nabucodonosor, pamati sa akong isulti: Ang imong gingharian gikuha na gikan kanimo.
32. Hinginlan ka gikan sa katilingban ug motipon ka pagpuyo sa mga mananap. Mahisama ka sa baka nga magkaon ug sagbot sulod sa pito ka tuig hangtod nga moila ka na nga ang Dios nga Labing Halangdon mao ang magbubuot sa gingharian sa mga tawo ug iyang katungod ang pagtugyan niini ngadto sa tawo nga iyang nahimut-an.”
33. Dihadiha nahitabo kini kang Nabucodonosor. Gihinginlan siya gikan sa katilingban ug mikaon na lang siyag sagbot sama sa baka. Adlaw-adlaw nahumod siya sa yamog ug nanag-as na ang iyang buhok daw balhibo sa agila ug ang iyang mga kuko maora nag kuko sa langgam.
34. Miingon ang hari, “Unya sa pagkatapos sa gitagal nga panahon, ako, si Nabucodonosor, mihangad sa langit ug mibalik kanako ang maayong pangisip. Gidayeg ug gipasidunggan ko ang Dios nga Labing Halangdon nga buhi hangtod sa hangtod.Ang iyang gingharian malungtaron,ug magpabilin gayod hangtod sa hangtod;
35. ang tanang nagpuyo sa yuta daw walay bili alang kaniya,ug gibuhat niya ang iyang kabubut-onngadto sa iyang mga binuhat nga atua sa langitug sa mga nagpuyo sa kalibotan;walay makapugong kaniya sa buot niyang buhatono may makapangutana kaniya sa iyang gibuhat.
36. “Sa paghibalik sa akong maayong pangisip, mibalik usab ang akong matahom ug gamhanang gingharian ug ang akong pagkahalangdon. Mibalik usab kanako ang akong mga magtatambag ug ang akong mga sinaligan ug naghari ako uban sa labaw pang kabantog.
37. Karon ako, si Nabucodonosor, nagdayeg ug nagpasidungog na sa Hari sa langit kay matarong ang tanan niyang buhat ug husto ang iyang mga paagi ug kadtong mga garboso iya gayong ipaubos.”