14. Misinggit siya, ‘Putla ang kahoy ug ang mga sanga niini. Kuhaa ang mga dahon ug ipanglabay ang mga bunga. Abuga ang mga mananap nga anaa mopasilong ug ang mga langgam nga anaa mobatog sa mga sanga niini.
15. Apan binlig tuod ang mga gamot niini ug bugkosi kinig bugkos nga puthaw ug bronsi diha sa lunhawng kasagbotan.“‘Pasagdi nga mahumod kining tawhana sa yamog ug patipona siyag puyo sa mga mananap diha sa kasagbotan.
16. Ang iyang pangisip mahimong sama sa mananap sulod sa pito ka tuig.
17. Ang maong hukom pagbuot sa mga magbalantay, ang mga balaang binuhat, aron ang tanan masayod nga ang Dios nga Labing Halangdon maoy magbubuot sa gingharian sa mga tawo ug iya kining ihatag sa tawo nga iyang nahimut-an bisan pa kon siya ang labing ubos ug kahimtang.’
18. “Mao kini ang akong damgo, O Beltesasar ug tug-ani ako sa kahulogan niini. Walay usa sa tanang maalamon sulod sa akong gingharian nga makatug-an kanako sa kahulogan niini apan ikaw makahimo niini kay gitugahan ka man sa espiritu sa balaang mga dios.”
19. Si Daniel o Beltesasar nahiugnok sa makadiyot ug nabalaka. Apan giingnan siya sa hari, “Beltesasar, dili ka angay nga mabalaka tungod sa damgo ug sa kahulogan niini.”Mitubag si Daniel, “Kamahalan, ang maong damgo angay untang mahitabo ngadto sa nagdumot kanimo ug sa imong mga kaaway!
20. Ang kahoy nga imong nakita mitubo ug mitaas ug misangko sa langit tungod sa kahabog niini ug makita kini sa tanang suok sa kalibotan.