33. Ug giingnan si Barsilai sa hari, “Kuyog kanako ug atimanon ko ikaw didto sa Jerusalem.”
34. Apan mitubag si Barsilai, “Pila na lang kaha ka tuig nga mabuhi pa ako busa dili na kinahanglan nga mokuyog ako kanimo sa Jerusalem.
35. Karon 80 na ang akong edad ug dili na ako makaila sa nindot ug dili nindot. Dili na ako makaila sa lami sa pagkaon ug ilimnon ug bungol na ako. Busa ayaw na lang akog tagda kay makasamok lang ako kanimo.
36. Ubanan ko lang ikaw hangtod sa tabok sa Jordan. Dili kinahanglan nga gantihan mo pa ako.
37. Hangyoon ko ikaw nga tugotan mo ako sa pagpauli aron adto ako mamatay sa akong siyudad nga duol sa gilubngan sa akong mga ginikanan. Apan ania ang akong anak nga si Simham. Paubanon ko siya aron mag-alagad kanimo.”
38. Ug miingon ang hari, “Paubana kanako si Simham ug buhaton ko kaniya ang gihunahuna mong maayo. Ang tanan nga gihangyo mo kanako, buhaton ko alang kanimo.”
39. Unya ang tanang mga tawo milabang sa Jordan ug milabang usab ang hari. Gihagkan ug gipanalanginan sa hari si Barsilai ug mipauli si Barsilai sa ila.
40. Mipadayon ang hari ngadto sa Gilgal ug mikuyog kaniya si Simham. Mikuyog usab sa hari ang tanang mga tawo sa Juda ug katunga sa mga tawo sa Israel sa pagtabok niya sa Jordan.
41. Unya miadto sa hari ang mga tawo sa Israel ug giingnan nila siya, “Nganong ang taga-Juda may nagkuha nimo ug sa imong banay ug mga sakop?”
42. Mitubag ang tanang mga tawo sa Juda, “Paryenti man namo ang hari. Nganong gikasuko man ninyo kini? Ang hari bay nagbuhi namo? O may gasa ba siyang gihatag kanamo?”
43. Ug mitubag ang taga-Israel, “Napulo ka pilo ang among katungod kay sa inyoha. Busa nganong gitamay man ninyo kami? Dili ba kami man ang unang mipahayag sa pagdala nganhi sa atong hari?”Apan mas lig-on ang mga pulong sa mga tawo sa Juda kay sa mga tawo sa Israel.