4. Nangahadlok sila pag-ayo ug miingon, “Kon ang duha ka hari nga si Joram ug si Ahasias wala makabuntog kaniya, unsaon ta man pagdaog kaniya?”
5. Busa ang pangulo sa palasyo ug ang pangulo sa siyudad, inuyonan sa mga kadagkoan ug sa mga magbalantay sa mga kaliwat ni Ahab, nagpadala kang Jehu niining mensahe: “Imo kaming mga sulugoon ug buhaton namo ang tanan nga isugo mo kanamo. Dili kami mangitag laing hari. Buhata ang gituohan mong maayo.”
6. Unya gisulatan sila pag-usab ni Jehu, “Kon kamo dapig kanako ug andam sa pagsunod kanako, lunggoi sa liog ang mga kaliwat sa inyong agalon nga si Ahab ug dad-a ngari kanako ang ilang mga ulo ugma sa ingon niarong orasa.”
7. Ug sa nakabasa na sila sa sulat, gipatay nila ang 70 ka kaliwat sa hari ug gisulod ug mga bukag ang ilang mga ulo ug gipadala ngadto kang Jehu didto sa Jezreel.
8. Sa dihang gisuginlan si Jehu nga miabot na ang mga ulo sa mga kaliwat ni Ahab, miingon si Jehu, “Pundoka sa duha ang mga ulo diha sa ganghaan sa siyudad ug ipabilin hangtod sa buntag.”
9. Sa paggula niya sa pagkabuntag, mibarog siya ug misulti sa mga tawo, “Wala kamoy sala. Akoy nagpatay kang Joram apan kinsa may nagpatay niining tanan?
10. Hibaw-i ninyo nga walay makawang sa pulong sa Ginoo bahin sa banay ni Ahab kay ang Ginoo nagtuman man sa iyang gisulti pinaagi kang Elias nga iyang sulugoon.”
11. Unya gipatay ni Jehu ang tanang nahibilin sa kaliwat ni Ahab didto sa Jezreel lakip ang iyang mga opisyal, mga higala ug ang iyang mga pari.
12. Unya miadto si Jehu sa Samaria. Sa dalan didto sa dapit nga gitawag ug “Pahulayanan sa mga Magbalantay sa Karnero,”