30. O Dios nga anaa sa langit, patalinghogi ug pasayloa sila. Kay ikaw ray nasayod sa kasingkasing sa tawo, hukmi sila sumala sa ilang binuhatan
31. aron nga sila magmahadlokon na kanimo ug magkinabuhi na subay sa imong kabubut-on samtang magpuyo sila sa nasod nga gihatag mo sa ilang mga katigulangan.
32. “Kon may usa ka langyaw nga moanhi tungod kay nakabalita man siya bahin sa gamhanan mong ngalan ug mag-ampo dinhi,
33. patalinghogi diha sa langit ang tanan niyang ipangamuyo kanimo aron ang tanang tawo sa kalibotan makaila ug magbaton ug kahadlok kanimo, sama sa imong katawhan ang Israel, ug masayod sila nga imo kining Temploha nga akong gitukod.
34. “Kon moadto sa panggubatan ang imong katawhan ug unya mag-ampo sila nga mag-atubang niining siyudad nga imong gipili ug niining Temploha nga akong gitukod alang kanimo,
35. patalinghogi diha sa langit ang ilang pag-ampo ug panalipdi sila.
36. “Kon makasala sila kanimo kay wala may tawo nga dili makasala—ug unya kon sa imong kasuko itugyan mo sila sa ilang mga kaaway ug pamihagon sila ngadto sa layo o sa silingang nasod;
37. kon didto sa nasod diin sila bihaga, mag-ampo sila ug maghinulsol ug moingon, ‘Nakasala kami tungod sa among pagkadaotan;’
38. kon maghinulsol sila sa kinasingkasing ug mag-ampo sila nga mag-atubang sa ilang nasod nga gihatag mo sa ilang mga katigulangan ug sa siyudad nga imong gipili ug sa Templo nga akong gitukod alang kanimo,