11. Nanaad siya ug miingon, “O Ginoo nga Labing Gamhanan, kon tagdon mo ang kasubo sa imong sulugoon ug hinumdoman mo ako ug hatagan mo akog anak nga lalaki, ihalad ko siya kanimo aron mag-alagad siya kanimo sa tibuok niyang kinabuhi ug dili ko gayod siya patupihan.”
12. Ug samtang nagpadayon siya pag-ampo sa Ginoo, gipanid-an ni Eli ang baba ni Hana.
13. Nag-ampo si Hana sa hilom. Ang mga ngabil lamang niya ang nagkibot-kibot ug wala mabati ang iyang tingog busa nagtuo si Eli nga hubog si Hana.
14. Ug giingnan niya siya, “Kanus-a ka man huwasi sa imong kahubog? Ayaw na pag-inom.”
15. Apan si Hana mitubag, “Dili ako hubog apan may gikagul-an ako pag-ayo. Wala ako makainom ug bino o isog nga ilimnon kondili nakigsulti ako sa Ginoo tungod sa akong kaguol.
16. Ayaw isipa nga daotang babaye ang imong alagad kay nagpahungaw lamang ako sa akong kabalaka ug kasubo.”
17. Unya mitubag si Eli, “Ayaw na kaguol. Hatagan ka unta sa Dios sa Israel sa imong gihangyo kaniya.”
18. Ug miingon si Hana, “Hinaot unta nga kahimut-an mo kining imong sulugoon.” Unya milakaw siya ug mikaon ug wala na magsubo.
19. Sa pagkasunod nga adlaw, si Elcana ug ang iyang pamilya sayo nga mibangon ug misimba sa Ginoo. Unya namauli sila sa ilang balay didto sa Rama. Nakighilawas si Elcana kang Hana ug ang Ginoo naluoy kang Hana.
20. Sa pag-abot sa hustong panahon, nanamkon siya ug nanganak ug batang lalaki nga ginganlan niyag Samuel kay kining bataa iya mang pinangayo sa Ginoo.