6. Miingon si Solomon, “Gipakita mo sa imong sulugoon nga si David nga akong amahan ang gugma mong walay paglubad kay nagmasinugtanon man siya kanimo. Busa wala ka mohunong paghigugma kaniya ug gihatagan mo siyag anak aron molingkod sa iyang trono niining adlawa.
7. Ug karon, O Ginoo nga akong Dios, gihimo mong hari ang imong alagad ilis sa akong amahan nga si David bisan tuod batan-on pa ako kaayo ug walay hibangkaagan sa pagpangulo.
8. Ug ang imong alagad ania sa taliwala sa katawhan nga imong gipili, usa ka dako nga katawhan nga dili maihap tungod sa kadaghan.
9. Busa hatagi ang imong alagad ug kaalam aron mahibalo siya pagdumala sa imong katawhan uban ang katarong. Kay kinsa may makamando niining imong katawhan nga labihang daghana?”
10. Gikahimuot sa Ginoo nga kini ang gipangayo ni Solomon.
11. Ug giingnan siya sa Dios, “Tungod kay kini man ang imong gipangayo ug dili ang taas nga kinabuhi o bahandi o kinabuhi sa imong mga kaaway,
12. hatagan ko ikaw sa imong gipangayo. Hatagan ko ikawg kaalam nga wala pa maangkon ni bisan kinsa kaniadto o sa umaabot nga panahon.
13. Ihatag ko usab kanimo ang wala mo pangayoa nga mao ang bahandi ug dungog sa tibuok mong kinabuhi aron walay laing hari nga ikatandi kanimo.
14. Ug kon sundon nimo ang akong kabubut-on ug tumanon ang akong kasugoan sama sa gihimo sa imong amahan nga si David, lugwayan ko ang imong kinabuhi.”