19. Sa pagkagabii, namatay ang iyang anak kay iyang hidat-ogan.
20. Ug sa pagkatungang gabii, mibangon siya ug gikuha niya ang akong anak nga diha tupad kanako samtang natulog ako. Gidulog niya ang akong anak ug gipadulog niya kanako ang iyang anak nga patay na.
21. Sa pagmata ko nianang pagkabuntag aron sa pagpasuso sa akong anak, patay na ang bata. Apan sa dihang gitan-aw ko kini pag-ayo, nakita ko nga dili diay kadto mao ang akong anak.”
22. Apan ang ikaduhang babaye miingon, “Bakak kana! Ang buhi maoy akong anak ug ang patay maoy imoha.”Ang unang babaye mitubag, “Dili kana tinuod, ang patay maoy imoha ug ang buhi maoy akoa!” Ug naglalis sila sa atubangan sa hari.
23. Unya ang hari miingon, “Kamong duha pulos nag-angkon sa batang buhi ug walay moangkon sa patay.”
24. Nagpakuha siyag espada ug gidala kini kaniya.
25. Miingon siya “Pikasa ang bata ug ihatag ang katunga ngadto sa usa ka babaye ug ang katunga ngadto sa usa!”
26. Apan ang babaye nga maoy inahan sa bata nga buhi, tungod kay naluoy man siya sa iyang anak, miingon, “Mahal nga Hari, ihatag kaniya ang bata ug ayaw siya patya.”Apan ang usa miingon, “Patya siya aron walay usa kanamo nga makatag-iya kaniya.”
27. Unya mitubag ang hari ug miingon, “Ihatag ang bata ngadto sa unang babaye kay siya maoy tinuod nga inahan.”
28. Sa pagkabalita sa katawhan sa Israel sa hukom sa hari, dako kaayo ang ilang pagtamod kaniya kay nakita man nila nga diha kaniya ang kaalam sa Dios aron paghatag sa hustisya.