14. И той му заповяда да не каже това никому, но иди, казва, покажи се на свещеника, и принес за очищението си както е Моисей заповядал за свидетелство тям.
15. Но още повече се разчуваше за него; и събираха се народ много да слушат, и да ги изцелява от болестите им.
16. А той се оттегляше в пустините и молеше се.
17. И един ден, когато той поучаваше, седяха Фарисеи и законоучители, които бяха надошли от всяко село на Галилея и Юдея и Ерусалим; и сила Господня бе в изцеляването им.
18. И ето человеци които носеха на одър едного человека който беше разслабен; и искаха да го внесат вътре, и да го сложат пред него.
19. Но понеже не намериха през де да го внесат вътре поради народа, възлязоха на покрива, и през керемидите спуснаха го с одъра на сред пред Исуса.
20. И като видя Исус вярата им, рече му: человече, прощават ти се греховете ти.
21. И начнаха да размишляват книжниците и Фарисеите и да казват: Кой е този, който говори богохулство? Кой може да прощава грехове освен едного Бога?
22. А като разумя Исус помислите им, отговори и рече им: Що размишлявате в сърцата си?
23. Що е по-лесно да река: Прощават се греховете ти, или да река: Стани та ходи?
24. Но за да познаете че Син человечески има власт на земята да прощава грехове, (рече разслабленому:) Тебе думам: Стани, и дигни одъра си, та иди у дома си.
25. И на часа стана пред тях, дигна това на което лежеше, та отиде у дома си, и славеше Бога.