Филимон 1:7-14 Цариградски (BG1871)

7. Защото голяма радост и утешение имаме за твоята любов, понеже сърдцата на светиите отпочинаха си чрез тебе, брате.

8. За това, ако и да имам голямо дързновение в Христа да ти повелявам това което подобава,

9. но по любов повече те моля, такъв както съм, като Павел старец, а сега и узник Исус Христов.

10. Моля ти се за моето чадо Онисима когото родих в оковите си,

11. който беше някога си непотребен на тебе, а сега и на тебе и на мене потребен;

12. когото проваждам назад. А ти него, сиреч, утробата ми, приими;

13. Когото аз исках да задържа при мене си да ми слугува вмясто тебе в оковите за евангелието;

14. но без твоето мнение не рачих да сторя нищо, да не би твоето добро да бъде като по нужда, но самоволно.

Филимон 1