24. Но ние не послушахме Твоя глас – да служим на вавилонския цар. И Ти изпълни думите Си, които беше изрекъл чрез Своите слуги – пророците, че костите на нашите царе и костите на нашите предци ще бъдат изнесени от гробниците им.
25. И ето след като починаха в страшни мъки от глад, война и пленничество, те са изхвърлени на дневния пек и на нощния студ.
26. Заради безчестието на хората на Израил и на хората на Юдея Ти остави дома, който носи Твоето име, опустошен, какъвто е и днес.“
27. Но Ти, Господи, Боже наш, прояви към нас цялото Си снизхождение и голямото Си милосърдие,
28. така, както Ти каза чрез Своя служител Мойсей в деня, в който му заповяда да напише Твоя закон пред израилтяните:
29. „Ако не послушате Моя глас, то от това голямо множество народ ще останат малцина сред народите, между които ще ви разпръсна.
30. Аз зная, че потомците ви няма да Ме послушат, защото са непокорен народ. Но в земята, в която ще ги преселя, те ще се опомнят
31. и ще разберат, че Аз съм техен Господ Бог. Тогава ще им дам сърце да чувстват и уши да слушат.
32. Те ще възхваляват и прославят Моето име в земята на своето преселение
33. и ще се отвърнат от непокорството и злините си, защото ще си спомнят участта на своите предци, които съгрешиха пред Господа.
34. И Аз ще ги върна в земята, която обещах под клетва на предците им Авраам, Исаак и Яков, и тя отново ще бъде тяхна. Ще ги направя многобройни и те няма да бъдат един малък народ.
35. Ще сключа с тях един вечен завет, че Аз ще бъда техен Бог, а те ще бъдат Мой народ. И никога вече няма да прогоня Своя народ Израил от земята, която съм му дал.