39. Тя имаше сестра, на име Мария, която бе седнала при нозете на Иисус и слушаше словата Му.
40. А Марта се улиса в голяма шетня и като пристъпи, рече: „Господи, не Те ли е грижа, че сестра ми ме остави сама да шетам? Кажи ѝ, нека ми помогне.“
41. Но Иисус ѝ отговори: „Марто, Марто, ти се грижиш и безпокоиш за много неща,
42. а пък само едно е потребно. Мария избра по-доброто и то няма да ѝ се отнеме.“