وَغَطَّى الْمَلِكُ وَجْهَهُ وَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَالٍ: ”يَا ابْنِي أَبْشَلُومَ! يَا أَبْشَلُومُ ابْنِي! آهِ يَا ابْنِي!“