30. Maar hulle hongerwas nog nie gestil nie.Met die kos nog in hulle mond,
31. het die toorn van God hulle getref.Hy het die sterkste manne neergevel,en die room van Israel neergeslaan.
32. Tog het hulle aanhou sondig,en geweier om in sy wonders te glo.
33. Daarom het Hy hulle dae in nietigheid tot ’n einde laat kom,en hulle jare in onheil.
34. Wanneer God sommigevan hulle laat omkom,het hulle weer na sy wil gevra.Dan het hulle berou getoonen ywerig na God toe teruggekom.
35. Hulle het onthou God is hulle rots,en die Allerhoogste hulle verlosser.
36. Maar met die mond het hulle Hom bedrieg;en met die tong vir Hom gelieg.
37. Hulle hart was ontrou aan Hom,sy verbond het hulle nie gehou nie.
38. Tog was Hy genadigen het hulle sondes vergeween nie hulle almal vernietig nie.Dikwels het Hy sy toorn teruggehouen sy woede nie losgelaat nie.
39. Want Hy het daaraan gedinkdat hulle sterflinge is,’n asempie wat spoedig verdwynen nooit weer terugkom nie.
40. Hoe dikwels het hullein die woestynteen Hom in opstand gekom,en het hulle in die woestenysy hart bedroef!
41. Weer en weer het hulle God getarten die Heilige van Israel gepynig.