6. In die hoofstad Susan het die Jode 500 mense doodgemaak.
7. Hulle het ook die tien seuns van Haman die seun van Hammedata, Parsandata, Dalfon, Aspata,
8. Porata, Adalja, Aridata,
9. Parmasta, Arisai, Aridai en Wajesata,
10. die vyande van die Jode, doodgemaak. Hulle het nie oorlogsbuit van hulle gevat nie.
11. Teen die aand van daardie dag het die koning gehoor hoeveel mense in die stad Susan doodgemaak is.
12. Hy sê toe vir koningin Ester: “In die stad Susan alleen het die Jode 500 mense doodgemaak, en ook die tien seuns van Haman. Wat sou hulle in die ander provinsies van my ryk reggekry het! Is daar nog iets meer wat jy wil hê? Jy sal dit kry. Is daar iets waarna jy nog soek? Dit sal vir jou gedoen word.”
13. Ester sê toe: “As dit vir die koning in orde is, laat dan die Jode in Susan toe om môre aan te gaan waarmee hulle vandag besig was. Laat ook die lyke van die tien seuns van Haman aan hulle pa se galg opgehang word.”
14. Die koning het ingestem dat dit mag gebeur. Hy het so ’n proklamasie in Susan uitgevaardig. Die liggame van Haman se tien seuns is aan sy galg opgehang.
15. Die Jode wat in Susan bly, het toe ook op die veertiende van die maand Adar bymekaargekom. Hulle het in Susan nog ’n verdere 300 mense doodgemaak. Hulle het nog steeds nie hulle eiendom as buit gevat nie.