45. U het ons die ashoop van die wêreld gemaak waarop al die gemors gegooi word.
46. Al ons vyande beledig ons en sê van ons net wat hulle wil.
47. Ons is bang en vasgekeer. Ons is verwoes en eenkant gegooi.”
48. Ek huil lang trane omdat my volk in duie gestort het.
49. Ek sal aanhou huil, ek sal nie ophou nie
50. totdat die Here afkyk uit die hemel en my raaksien.
51. Ek is baie hartseer as ek sien wat met die dogters in Jerusalem gebeur het.
52. Mense wat sonder enige rede my vyande geword het, jaag my asof hulle ’n voël probeer vang.
53. Hulle het my in ’n waterput gegooi om my te laat verdrink. Hulle het dit met klippe toegepak.
54. Die water het oor my kop gegaan en ek het gedink: Nou is dit verby met my.
55. Daar onder in die put het ek na U begin roep, Here.
56. En U het gehoor toe ek roep: “Moet asseblief nie u ore toedruk wanneer ek roep dat U my moet kom help nie.”