18. Ek het gedink dit is klaar met myen met my hoop op die Here.
19. Die gedagte aan my ellende en my vreemdelingskap is gal en gif vir my;
20. as ek daaroor nadink,draai my gedagtes vas.
21. Maar dít sal ek ter harte neemen om dié rede bly ek hoop:
22. deur die liefde van die Here het ons nie vergaan nie;daar is geen einde aan sy ontferming nie,