7. hulle balk soos wildedonkies tussen die struike,hulle soek skuiling in die bossies;
8. hulle is mense sonder verstand, sonder eer,uitgedryf uit die land.
9. “En nou sing hulle liedjies oor myen word ek deur hulle bespot.
10. Hulle verafsku my en wil niks met my te doen hê nie,dit is vir hulle niks om my in die gesig te spoeg nie.
11. God het my weerloos gemaak, hulpeloos;mense behandel my nie meer met eerbied nie.