18. En die Engel van die Here sê vir hom: Waarom vra jy dan na my naam terwyl hy wonderbaar is?
19. Toe neem Manóag die bokkie en die spysoffer en offer dit op die rots aan die Here terwyl Hy wonderbaarlik handel voor die oë van Manóag en sy vrou:
20. toe die vlam van die altaar opstyg na bo, het die Engel van die Here in die vlam van die altaar opgevaar; en Manóag en sy vrou het dit gesien en met hulle aangesig op die grond geval.
21. En die Engel van die Here het verder nie meer aan Manóag en sy vrou verskyn nie. Daarop bemerk Manóag dat dit die Engel van die Here was.
22. En Manóag sê vir sy vrou: Ons sal sekerlik sterwe, omdat ons God gesien het.