11. Toe sê Balak vir Bíleam: Wat het jy my aangedoen? Ek het jou laat haal om my vyande te vloek, en kyk, jy het net geseën!
12. En hy antwoord daarop dít: Moet ek dan nie sorgvuldig alles spreek wat die Here in my mond lê nie?
13. Daarop sê Balak vir hom: Kom tog saam met my na ’n ander plek vanwaar jy hom kan sien — net sy kant sal jy sien, maar heeltemal kan jy hom nie sien nie — en vervloek hom daarvandaan vir my.
14. En hy het hom saamgeneem na die Veld van die Wagte, op die top van Pisga, en sewe altare gebou en ’n bul en ’n ram op elke altaar geoffer.
15. Toe sê hy vir Balak: Bly hier staan by jou brandoffer, en ek sal daar op ’n ontmoeting wag.
16. En die Here het Bíleam ontmoet en ’n woord in sy mond gelê en gesê: Gaan terug na Balak, en so moet jy spreek.
17. En hy het by hom gekom terwyl hy daar staan by sy brandoffer, en die vorste van Moab by hom. En Balak sê vir hom: Wat het die Here gespreek?
18. Toe hef hy sy spreuk aan en sê: Staan op, Balak, en hoor! Luister na my, seun van Sippor!