10. Sy stier bespring en mis nie; sy koei kalf en het geen misdrag nie.
11. Hulle laat hul jong seuns loop soos ’n trop kleinvee, en hul kinders spring rond.
12. Hulle sing by die tamboeryn en siter en is bly by die klank van die fluit.
13. In voorspoed slyt hulle hul dae, en in ’n oomblik sink hulle in die doderyk af.
14. Tog het hulle tot God gesê: Bly ver van ons af; en: In die kennis van u weë het ons geen behae nie.
15. Wat is die Almagtige dat ons Hom sou dien? En wat baat dit ons dat ons biddend by Hom aandring?
16. (Kyk, hulle voorspoed is nie in húl hand nie: die gesindheid van die goddelose is ver van my!)
17. Hoe selde gaan die lamp van die goddelose dood en oorval hul ondergang hulle! Deel Hy smarte uit in sy toorn,
18. word hulle soos strooi voor die wind, en soos kaf wat die stormwind wegvoer?
19. JULLE sê: God spaar sy onheil vir sy kinders op. Ek sê: Hy moes dit aan homself vergeld, dat hy kan voel!
20. Sy eie oë moes sy ongeluk sien, en sélf moes hy drink van die grimmigheid van die Almagtige.
21. Want wat gee hy om sy huis ná hom as die getal van sy maande afgesny is?
22. WIL iemand aan God kennis leer, Hom wat die hemelse wesens oordeel?
23. Die een sterwe in volkome geluk, heeltemal gerus en tevrede.
24. Sy emmers is vol melk, en die murg van sy gebeente word deur en deur bevogtig.
25. Die ander daarenteen sterwe met bitterheid van siel sonder dat hy van die goeie geniet het.