22. Waarom vervolg julle my, soos God, en word nie versadig van my vlees nie?
23. Ag, mag my woorde tog maar opgeskrywe, mag hulle maar in ’n boek opgeteken word —
24. met ’n ystergriffel en lood — vir altyd in ’n rots ingekap!
25. MAAR ek, ek weet: My Verlosser leef; en Hy sal as laaste oor die stof opstaan.
26. En nadat hulle so my vel afgeskeur het, sal ek nogtans uit my vlees God aanskou;
27. Hom wat ék sal aanskou my ten goede, en my oë — en geen vreemde nie — sal sien, My niere versmag van verlange in my binneste.
28. As julle sê: Hoe sal ons hom vervolg, aangesien die wortel van die saak in hom gevind is! —