12. Die lewe, ja, guns het U aan my bewys, en u sorg het my gees bewaak.
13. MAAR daarby het U dít verberg in u hart, ek weet dat dít u toeleg was:
14. As ek gesondig het, sou U my waarneem en my nie vryspreek van my ongeregtigheid nie.
15. Was ek skuldig — wee my! En was ek regverdig, ek sou my hoof nie kon ophef nie, sat van skande en bewus van my ellende.
16. En as my hoof hom ophef, sou U my jaag soos ’n leeu en U opnuut wonderbaarlik teenoor my gedra.